In Memoriam Jos Weierink

Afgelopen donderdag 6 januari kregen wij het verdrietige bericht dat Jos Weierink op 76-jarige leeftijd is overleden. Jos was erelid van Avanti Wilskracht en een voorbeeld voor ons allemaal. Het verlies van Jos valt onze vereniging zwaar. Onze vereniging waar Jos zich onvergetelijk verdienstelijk voor heeft ingezet.

Jos was de laatste jaren erg actief binnen de Maandagmorgenploeg. Hij was één van de geldtellers die maandag de kas natelden… tot de laatste stuiver. Het waren altijd gezellige ochtenden, waar werd gelachen, maar ook flink gediscussieerd. Dat is één van de vele vrijwilligersfuncties die Jos voor Avanti Wilskracht uitvoerde. Een behoorlijke carrière die meer dan een halve eeuw geleden begon.

Jos werd in 1952 op zevenjarige leeftijd lid van Avanti Wilskracht. Hij begon bij de afdeling Gymnastiek en ging vervolgens over naar de afdeling Voetbal. Voetbal werd het spelletje waar hij compleet verknocht aan raakte. Jos speelde als laatste man en schopte het tot het eerste elftal, maar daar bleef het niet bij. Jos maakte op vroege leeftijd al flink carrière binnen de club. Hij werd begin jaren zeventig jeugdvoorzitter.

Zijn karakter als bestuurder was ferm. De eerste klap is een daalder waard en zo gebeurde het dat Jos tijdens zijn eerste bestuursvergadering van het voetbalbestuur in de clinch lag met de penningmeester. Jos was hard in discussies en ging voor zijn doelen. De toenmalige penningmeester werd woedend en wilde de vergadering verlaten. Op dat moment hield Jos hem sympathiek tegen en zei eerbiedig, “Ik ga wel. Jij hebt zoveel voor de vereniging gedaan en ik kom net om de hoek kijken. Ik verlaat de vergadering wel.” Als Jos dat verhaal memoreerde zei hij lachend, “Ik kon wel gaan, want ik had mijn punt toch al gemaakt.” De jonge jeugdvoorzitter geloofde in zijn doelen voor de club en met een spreekwoordelijk plaat voor de kop ging hij elke strijd aan. “Besturen is fantastisch mooi, maar je moet wel een plaat voor je kop hebben. Anders houd je het niet vol”, adviseerde Jos, “En je houdt geen vriend over” en dan moest hij heel hard lachen.

Jos werd in 1980 voetbalvoorzitter en in die periode was hij zelfs nog heel kort algemeen-voorzitter. Dit werd wel een beetje te veel, daarom vond hij snel een vervanger voor het algemeen-voorzitterschap. Eén voorzittersrol was voor hem genoeg en Jos gaf zijn medebestuurders een zeer duidelijke en mooie argumentatie voor deze beslissing: “Ik ben ook nog getrouwd!”

Waarschijnlijk was Jos’ grootste trots binnen Avanti de jeugdtoernooien. Hij was voorzitter van de toernooicommissie en organiseerde samen met de commissieleden elk jaar de toernooien voor de jeugd: meer dan veertig jaar lang. Het begon klein, maar het groeide uit tot een jaarlijks evenement van een behoorlijke omvang: een supergave prestatie!

Jos was een markante man. Hij maakte een praatje met iedereen en hij kende ook bijna iedereen. Als Jos op Avanti was, dan kwam het maar sporadisch voor dat hij vroeg, “Wie is dat?” Jos wist dondersgoed wie er allemaal rondliepen op zijn club. Hij liet zich graag informeren en hoewel hij in de laatste jaren geen bestuurlijke functies meer uitvoerde, bleef hij binnen de bestuurspolitiek erg betrokken. Waar hij motiveerde, stimuleerde en zo nu en dan zijn ongezouten mening gaf.

Er valt ontzettend veel te schrijven over de rol van Jos Weierink binnen Avanti Wilskracht. Hij is ook niet voor niets erelid. Een onderscheiding die hij in 2009 ontving. Zelf was hij tamelijk nuchter over het erelidmaatschap: “Weet je dat ik er helemaal niets over te vertellen had. Ze deelde me het mede in de ALV en ik was het.” Lekker nuchter en zo was Jos. Maar als je doorvroeg kon je merken dat hij er ontzettend trots op was. Dat mag ook, want het is een zeer verdiende onderscheiding.

Nogmaals, er valt ontzettend veel te vertellen over Jos Weierink. Maar wat hem voornamelijk typeerde was zijn openheid. Het praatje met iedereen en de oprechte interesse die hij dan toonde. Dat was echt kenmerkend voor Jos. Zoals wat op een doorsneezaterdagmiddag gebeurde. Enkele voetballers en leden zaten bij elkaar op het terras voor de kantine. Lekker in de zon en met een flesje bier. Ze zijn allemaal tussen de 20 en 30 jaar oud. Jos gaat erbij staan en zegt tegen de groep: “Mag zo’n ouwe vent als ik wel even bij jullie jonge kerels zitten?” De knapen kijken op en zeggen in vol enthousiasme: “Ja natuurlijk Jos! Neem en pilsje.” Jos vraagt de knapen over de wedstrijd die ze zojuist gespeeld hebben. Het is ontzettend gezellig en na een tijdje tikt Jos één van de knapen aan en drukt hem wat geld in de hand: “Doe d’r eem een paar in van mie, jong.” Zo werd een doorsneezaterdagmiddag een zaterdagmiddag om niet te vergeten. Aan het einde van de middag staat Jos op en zegt: “Noh jonks, fijn dat zo’n oale kerel as ik nog even bij jullie mocht zitten.” Iedereen lacht, Jos steekt de hand op en terwijl hij wegloopt zeg hij: “Bedankt en better oe voortaan een beetje.”

Jos jij bedankt! Voor je grote inzet, je humor, je interesse en de geweldige momenten die vele leden samen met jou hebben gehad en altijd zullen koesteren.

Namens alle leden van Avanti Wilskracht willen we Jos’ vrouw Josephine en hun kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte wensen met dit droevige verlies. Laten we ons sterken met de geweldige herinneringen aan een man die bijzonder was en Avanti Wilskracht ademde.

Dinsdag 11 januari is er gelegenheid om afscheid te nemen van Jos en zijn familie te condoleren. Dit afscheid zal plaatshebben in de kantine van Avanti Wilskracht van 19.00 tot 20.00 uur.